Linda: ‘Een paardenmeisje ben ik altijd geweest. We hadden thuis geen paarden maar ik ging altijd naar de buren om te knuffelen met hun paarden en ze te borstelen. Pas toen ik mijn rijbewijs haalde ben ik paardrijles gaan nemen bij Jan Kroeze van manege Tijdhof in Agelo. Wat begon met één keer per week werd al snel vier keer per week. Met mijn paard Udine reed ik jarenlang dressuurwedstrijden, helemaal fantastisch. Toen ik zwanger was van Jasper moest ik het rijden even op een lager pitje zetten.
Via mijn werk bij zorgboerderij AllesKidts in Geesteren maakte ik toen voor het eerst kennis met paardencoaching. Het wandelen en borstelen van de pony’s op de zorgboerderij had een rustgevend effect op de kinderen. De eigenaresse was benieuwd of we de pony’s ook anders konden inzetten om meer ontspanning in de kinderen te krijgen. Zodoende volgden we een sessie paardencoaching bij een bekende coach in Barneveld. Ik was compleet overdonderd door wat dat emotioneel met mij deed. Alle spanning verdween uit mijn lijf en mijn eczeem, waar ik jarenlang last van had, was zomaar weg. Ik was er zo door bevangen dat ik in 2018 zelf de opleiding tot paardencoach ben gaan doen. In 2018 ben ik gestart met Paardencoaching Twente. Daarbij werk ik regelmatig samen met een psychologe die cliënten naar mij doorstuurt.
Gevoelige dieren
Als paardencoach geef ik mensen inzicht in hun eigen belemmeringen en gevoelens met behulp van paarden. Paarden zijn heel gevoelige dieren. Ze nemen letterlijk alle spanning of emoties die je bij je draagt over. Dat laten ze weer vrij door te gapen, plassen, poepen of ander gedrag te vertonen.
Tijdens een coachingsessie lopen het paard en mijn cliënt samen in de bak. Ik observeer en maak telkens de verbinding tussen het paard en de cliënt. Het zwiepen van de staart, een trilling van de vacht, het paard dat met het hoofd over een zere plek gaat of zachtjes met z’n lippen langs je benen gaat; het zijn kleine signalen die het paard afgeeft en en dat vertaal ik naar mijn cliënt. Hoe voelt dit? Wat doet dit met je? Het mooie is dat een paard niks zegt, maar zijn gedrag en lichaamstaal boekdelen spreken. Ik herken dit en koppel dit terug naar degene in de bak. Zo breng ik hem of haar in beweging met als doel ze ‘uit hun hoofd’ te halen en bewuster van hun lichaam te laten worden.
Een aantal weken na de sessie blijkt vaak dat mensen hun spanningen, pijn, vermoeidheid of andere kwaaltjes kwijt zijn. Geen last meer van die zere arm of nek, een kind dat de rust terugvindt of steviger in zijn schoenen staat, burn-out verschijnselen die afnemen of een betere verwerking van verlies. Het is prachtig dat ik dit samen met het paard en mijn eigen energie in gang kan zetten bij een ander. Ik doe dit volledig vanuit mijn passie voor paarden én mensen. En ja, ik moet vaak uitleggen wat ik doe als paardencoach. Veel mensen denken dat ik de paarden zelf coach! Het zal mooi zijn als mijn vak wat meer bekendheid kreeg. Ik doe nu een aantal sessies per week maar ik wil het dolgraag verder uitbouwen.’
Dit artikel is verschenen in het Bkk’nblad Albergen #45